Ekonomia klasyczna to nurt w dziedzinie ekonomii, który swój początek ma w XVIII wieku, kiedy to szkocki myśliciel i filozof Adam Smith opublikował rozprawę pt: „Badanie nad naturą i przyczynami bogacenia się narodów”. W kręgu zainteresowań i badań ej dziedziny leżały głównie podaż i koszty.

Smith reprezentował pogląd, że konkurencja jest pozytywnym czynnikiem wspierającym i gwarantującym poniekąd rozwój przedsiębiorstwa. Głównym założeniem jednak ekonomii klasycznej była tzw. „niewidzialna ręka rynku”. Założenie głoszące, że rynek sam reguluje jak będzie wyglądał, reguluje popyt, podaż i konkurencję. To rynek decyduje, które przedsiębiorstwa przetrwają, a które upadną. Rynek jest tutaj wyrocznią dla zakładów pracy i firm.
Koniecznością według Smitha był również podział pracy, który pozwolił zwiększyć produktywność i efektywność pracowników, co szczególne znaczenie miało w przypadku manufaktur i zakładów produkcyjnych.
Jednym z haseł głoszonych przez Smitha była również wartość pracy oraz założenie, że prawdziwe bogactwo to nie szlachetne kruszce, ale wynik pracy rąk ludzkich.